23, 23 en 24 november: zee- en fjord-dagen

22 november hebben we de Amalia gletsjers (er zijn er 2) mogen aanschouwen. Bij de 2e is de kapitein een  beetje op afstand moeten blijven i.v.m. drijvende ijsschotsen (ijsbergen en cruiseschepen... gaat niet zo goed samen 😉) 

23 november zijn we langs de Pius gletsjer gevaren. Dit is de grootste gletsjer van het zuidelijk halfrond. Het is ongelooflijk hoe mooi blauw de gletsjers zijn, want het ijs is zo compact en al de lucht is er uit gedrukt. Hier kregen we ook weer een rondje van de kapitein (schip 360 graden om zijn as gedraait)

Onderweg in de fjorden was het bewolkt en regenachtig, maar iedere keer als we bij een gletsjer aan kwamen, werd het droog en brak de zon er door. Dit gaf een geweldig uitzicht en mooie foto's.

Het lukt niet altijd om zo dicht bij de gletsjers te komen, omdat het hier nogal onrustig weer kan zijn en er veel ijs in de fjorden kan drijven. We hebben dus veel geluk gehad (zullen het wel verdiend hebben). 

24 november hebben we een halve cursus discofox meegedaan. De knie van Sylvia liet niet langer toe. Voor de rest van een heerlijk ontspannen dagje genoten.

Weer bij de dokter geweest voor 'de knie'. Hij wil eerste nog doorgaan met de trekzalf. Er is een kleine kans, dat het weg trekt. Dan hoeft hij natuurlijk niet te snijden. Daar hopen we op. Al is het maar, omdat er nog 3 snorkel  excursies in het verschiet staan. 

25 november: Puerto Montt

We waren al om 6.30u wakker. Mooi! Want nu konden we naar de wasserette om een ondergoed-wasje te draaien. Met 2200 gasten en maar 8 wasmachines moet je een beetje op niet christelijke tijden gaan om een lege machine te hebben😁.

Hier is het tenderen.

Op de excursie van vandaag hadden we ons het meest verheugd. Een 4 uur durende wandeling door de jungle. Deze hebben we helaas  moeten annuleren door de knie van Sylvia. 

Het is hier bewolkt en er wordt veel regen verwacht. Daardoor is het zicht niet al te goed. Dus we zijn lekker aan boord gebleven.

Op naar San Antonio, 1.104 km