27 januari: havendag

Danscursus: geen, danslerares ziek

Door harde wind mochten we de haven van Kaapstad niet verlaten. Maar omdat we al waren uitgeklaard, mocht er niemand van het ship. Uiteindelijk zijn we met 26 uur vertraging vertrokken 

Hierdoor is de reis omgegooid.

30 januari wordt nu walvisbaai en Praia, Kaapverdië komt te vervallen. Dus na Walvisbaai varen we in één keer door naar Tenerife. Dit kan altijd gebeuren. Het weer heeft niemand in de hand.

Dat zijn 9 zeedagen op een rij maar wij vermaken ons wel. Zeker als de danslerares beter is.

28 januari: zeedag

Danscursus: geen, danslerares nog steeds ziek.

29 januari: zeedag

Danscursus: geen, danslerares nog steeds ziek.

Omdat er ook geen dansmuziek werd gespeeld in de bars, hebben we 's middags en 's avonds Game of Thrones gekeken.

Na Namibië hebben we een flink aantal zeedagen, dus kunnen we er altijd nog meer kijken. Als het natuurlijk geen weer is om aan dek te lezen en als er geen danscursus is.

30 januari: Walvisbaai, Namibië 

We hadden vandaag een excursie. Met klein bootje zijn we door walvisbaai gevaren op zoek naar allerlei dieren.

Die hebben we ook gezien.

Eerst gingen we met een busje naar de plek waar het bootje lag. Dat bleek 4 minuten rijden te zijn, dus we hebben al verzonnen dat we straks te voet terug gaan.

Maar eerst de bootvaart.

Er zijn hier veel Kaapse pelsrobben, hele kolonies. Zo'n 60 a 70.000 in walvisbaai alleen al en rond 3 miljoen in Namibië. De jongen aan boord zei, dat er dus meer pelsrobben in Namibië zijn, dan mensen😁

Eentje kwam aan boord, dus konden we die van heel dichtbij gezien.

Ook kwam er een zeemeeuw kijken of er iets te halen viel. Natuurlijk kreeg die ook een visje.

We zagen een vlucht aalscholvers overkomen.

Later vaarde we door een gebied vol met kunststof tonnen.

Dit was een oesterfarm. Onder de tonnen hangen de netten met oesters. Bovenop de tonnen lagen ook weer zeerobben te relaxen.

Tussen de vissende robben doken in eens havisidedolfijntjes op. Dit is een klein soort, die alleen aan de zuidwest kust van Afrika voorkomt.

Deze wordt ook wel gekscherend de dada dolfijn genoemd. want hij is da(ar)!, da(ar)! als je probeer te fotograferen. Het is Sylvia wel gelukt om zijn ruggetje te schieten.

Ook zagen we sternen, flamingo's en één Pelikaan.

Na het kopen van souvenirs waren precies onze Zuid-Afrikaanse Rand op (kun je in Namibië ook mee betalen) en zijn we terug gewandeld naar ons schip. Was maar 6 minuten lopen.

Als het schip vertrekt, verlaten we ook officieel Afrika.

We gaan nu in één ruk naar Santa Cruz de Tennerife, 7.162 km.

De volgende blog kan dus even op zich laten wachten. Mits er op één van de zeedagen iets spannends te melden is😉